دعای سفره عربی که قبل از دعای سفره فارسی خوانده می شود

دعایی غیر ماثور است که در عرف اجتماعی روحانیون یا بزرگان مجلس پس از پایان غذا خوردن می خوانند و مهمانان نیز آمین می گویند. این دعای که روایتی درباره آن نیست شامل دو بخش فارسی و عربی است که برخی از اهل ذوق با بهره گیری از آیات و روایات و شعر و ذوق فراهم آورده اند و به عنوان یک سنت در جوامع شهری و روستایی خوانده می شود.
 
الحمد لله رب العالمین
هنیئا للآکلین
و برکة للباذلین
زاد الله النعم
دفع الله النقم
صِحَّةً لِلجالِسین
وَ شَفاءً لِمَرضَی اَلمُومِنینَ وَاَلمومِنات
وَ سَلامَةً لِسَفَرِ اَلمُسافِرینِ
وَ مَغفِرَةً لِاَمواتِ اَلحاضِرینِ
سیما اَمواتِ صاحِبِ اَلاطعِمَة وَ اَلاشرِبة
بِحَقِّ سَیِّدِ العَرَبِ وَ اَلعَجَم
اللهم تقبل هذا الاحسان من محسنها
بحرمة محمد و آل محمد و بحرمة سورة الفاتحة مع الصلوات

(این دعای سفره سندى ندارد و شما مى‏توانید دعاى دیگرى بخوانید و یا حتى به فارسى دعا کنید.)


اولین دعای سفره فارسی

 
الهی به این سفره برکت بده
به این مائده شکر نعمت بده
همه شاد گردیم در این زندگی
به بانی این سفره رحمت بده
به آشپز و میزبان و هم میهمان
تن سالم و شان و شوکت بده
نصیب همه دوستان علی‌(ع)
ز حق سفره خیر قسمت بده
الهی به روز جزا بهر ما
طعام بهشتی ز جنت بده
 

دومین دعای فارسی سفره

 
 
الهی که این سفره معمـور باد
همیشه پر از نعـمت و نــور باد
زبان بداندیش و چشم حسود
از این سفره و صاحبش دور باد
 

سومین دعای سفره فارسی

 
الهی که این سفره، معمور باد
دمادم پر از نعمت و نور باد
بلائی که باشد در آفاق و دهر
از این سفره و صاحبش دور باد
 
 

چهارمین دعای سفره در قالب شعر 

 
الهی که این سفره معمور باد
همیشه پر از نعمت و نور باد
گزند زمانه و آفات دهر
از این سفره و اهل آن دور باد
پنجمین دعای فارسی سفره
 
الهی که این سفره، معمور باد
دمادم پر از نعمت و نور باد
بلائی که باشد در آفاق و دهر
از این سفره و صاحبش دور باد
(بلاهای ارضی و آفات دهر/ از این سفره و جمعش دور باد)
 

بعد از خواندن دعای سفره

جالسین در پایان نیز صلواتی می فرستند و این گونه به طور رسمی مهمانان از کنار سفره برخاسته و امکان برداشتن سفره برای میزبان فراهم می شود.

منبع: سایت ستاره